os brancos!!
Blijf op de hoogte en volg Annabel
30 Juli 2013 | Zimbabwe, Harare
Bij gebrek aan wifi de afgelopen 3 weken is een reisverslag uitgebleven, ik ga ook niet vanaf het begin beginnen, want dan ben ik nog wel even bezig! Ikkan wel zeggen dat de afgelopen 3 weken namibie, botswana en zimbabwe echt fantasisch waren!!! We hadden een geweldge groep en ik denk dat ik ook voor Damaz spreek als ik zeg dat we ze enorm missen! Oh en alvast sorry voor de vele spellingsfouten maar ik type op mijn tablet en dat gaat niet zo soepel..
Goed, mijn verhaal begint bij het einde van denomadtour die we gedaan hebben, in vic falls dus (die overigems ecjt prachtig waren!!). Afgelopen vrijdag, na een laatste keer uit eten met de mensen van de groep die r nog waren, kwam uiteindelijk toch onze taxichauffeur ons ophalen van het restaurant. Na een moeilijk afscheid waren we dan toch echt met z'n tweeen onderweg en echt op elkar angewezen. Dt bleek al meteen op het busstation waar e taxi ons afzette. Of nou ja, busstation.... een veldje waar vele bussen tonden n meteen alle busticketsverkopers op onze taxiafstormden om ons een kaartje te verkopen. Gelukkig heeft onze taxichauffeur het voor ons geregeld en kwamen we in de goede bus terecht. Wel moesten we onze tassen heel gped vasthouden want iedereen wilde ons wel een handje 'helpen'. Om 9uur vertrok de bus en we kwamen er al gauw achter dat alles in in een taal die we niet begrepen werd verteld. We hadden vaak dus echt geen idee war we waren, waarom we stopten of wat dan ook. In het begin was ook opeens de hele bus aan het bidden en we xagen ook al snel dat we de enige blanken waren. Rond een uurtje of 11 's ochtends kwamen we aan in harare, de hoofdstad van zimbabwe, overal waren posters te zien voor de verkiezigen die wij zo snel mogelijk probeerden te ontvluchten. We schrokken wel even van het busstation daar.. het was enorm, chaotisch, wederom de enige blanken en taferelen als banken pp bussen, kippen aan fietsen. Toen we uit de bus stapten werd r eer aan alle kanten aan ons gerrokken, mar we hebben aan de buschauffeur gevraagd waar we de bus naar mutare konden vinden en die heeft een taxi voor ons geregeld nr de bus. Dat was erg welkom want we zagen het niet zitten met onze enorme tassen oor die menigte te lopen. De taxi heeft ons welgeteld 500 meter verplaatst n daar 5 dollar aan over gehouden, maar goed, het was het waard. Ook hier weer hetzelfde liedje, damaz stapte de taxi uit en meteen weer een hele menigte van mensen die je in hun bus wilden hebben, ik heb vniit de taxi onze spullen in de gaten gehouden en al snek zaten we in de bus, waar we een extra tickr moesten betalen voor onze tassen het duurde 2,5 uur voordat de bus eindelijk vertrok en in die tijd zijn er enorm veel verkopers de bus doorgelopen om ons de gekste dingen aan te smeren. Damaz en ik vermaakten ons even met het seelletje 'spot de blanke', maar dat erd al gauw saai ant die waren er gewoon noet. Op en benzinestation ging ik even gauw naar de wc, waar ik meteen door een vrow werd gevraagd of ik werk voor haar had. Eenmaal in Mutare aangekomen roegen we de buschauffeue hoe e naar de grens moesten komen en die heeft meteen een taxi voor ons geregeld. Bij de grems ging alles heel voorspoedig en e hadden al gauw ona visum voor mozambique op zak. Wederom werd er een txi voor ons geregeld, dit keer naar Manica. Het eerste at ik zei toen we de taxi agen as 'nee toch'... de taxi viel namelijk half uit elkar, de kofferbak werd dichtgedaan met een ijzrdraadje en de chauffeur sprak alleen portugees. maar no worries, we zijn heelhuids bij t hostel aangekomen, wt overigens ,mer een motel was! De eigenaar sprak maar een paar woordjes engels dus ik was heel eg blij dat damaz wat portugeeas heeft geleerd! Terwijl hij ons de kamer liet zien stonden daar opeens de twee douane beambten van de grens! Ze waren vergeten ons te laten betalen enw aren ons helemaal naarmanica gevolgd! Ze probeerden ons ook nog eens enorm af te zetten en oen e daar niet intrapten begon de vrouw boos in het portugees te ratelen, wat ergens wel hilariach was. Na een enorme diacussie ia het ons gelukt hwt oorspronkelijke bedrag te beralen en gingen de bembtes chgrijnig weer naar huis. De hosteleigenaar bracht ons nog een best smakelijk diner op bed, waarna we als een blok in slaap ijn gevallen. De volgende dag hebben we met onze tassen nog een beetje oor het stadje gelopen. Het voelt cht enorm als afrika aan hier in mozambique en ik vind het super jammer at we niet echt foto's durven te maken. Wat wel erg naar is, is dat een vrouw hier naar mijn gevoel echt as bezit vam de man wordt gezien. Al vele opmerkingen gehad als 'je hebt en mooie vrouw', of dat naar mij verwezen wordt in een gesprek met damaz als 'dat daar'. Maarja, andere culturen! Na een beetje ondgelopen te hebben, hebben we een chappa (minibusje) naar t volgende stadje genomen. Onze tassen werden achterop de minbua gespannen met touw en toen we in chimoio aankwamen probeerden ze ons nog geld af te troggelen voor de tassen, waar we nog wat stampij over gemaakt hebben en hij uiteindelijk maar afdroop. Het hostel was erg mooi, maar helaas was er verder niemand. 'S avonds hebben we lekker in een lokaal estaurantje gegeten, zo eentje met plastic stoeltjes en tafeltjes, maar e waren erg blij met ons (npg steeds geen blanken trouwens). We gingen vroeg naar bed want we moesten die nacht om 2 uur alweer bij de bus zijn! Met een deobus in de hand zijn we naar het busstation gelopen. De bus zat overoverovervol en ik zat natuurlijk naast en huilbaby. Niemamd sprak engels dus damaz probeerde in het portugees te vragen hoe laat we in vilanculos an zouden komen maar e kregen alleen maar onbegrijpende blikken erug. Na vele uren over de beste wegvan mozambique (eenbaans en vol et potholes), was r en enorme klap en moest er een onderdeel van het wiel verwijderd worden, het was erg dubieus allemaal.. op een gegeven moment zegt da,az, he is at niet de afslag naar vilanculo?? We probeerden het te vragen aan de mensen in de bus en na enige discussie aren e t rover eens dat het inderdaad die afslag was! Alleen de bus eed alweer verder, dus de hele bus begon in het portugees e roepen 'stopstop de blanken willen eruit!!!'(os brancos) geweldig was dat! Vervolgens moesten e met al onze spullen door malle ganpad waar mensen met hun krukjes zaten of op de grond lagen te slapen, maar iedereen was rg behulpzaam en er erd nog en schoen achter me aan gestuurd die ik onderweg was verloren. Daar stonden we dan, bij een afslag naar vilanculo met een groep nieuwsgoerige mensen om ona een. Gelukkig bleek er een chapa naar het dorpje te gaan, wat in dit geval een kleine pickup was, war blijkbaar 30 mensen in pasten! In de hitte moesten we nog en link eind lopen met onze tassen, over zandweggetjes en russen palmbomen maar wauw wat is het hier mooi! Helblauwe zee, gekleurdebootjes en palmbomen. We slapen in ons eigen hutje, en we ben vandag een lekker rustdagje! Lekker in de hangmat lezen in plannen maken voor mijn verjaardag morgen!!
Liefs, annabel
-
30 Juli 2013 - 12:52
Gerrit:
*lol* "Spot de blanke" :))) -
30 Juli 2013 - 12:58
Willemien:
hihihi...dit lijkt voor ons een spelletje "raad de woorden" of "zoek de ontbrekende letters" maar het zij je vergeven, ik typ op mijn scherm van mn mobiel ook heel vaak rare woorden... Ik zie tussen de regels door dat jullie héél veel méér hebben meegemaakt maar dat het te veel is om op te schrijven... ook is je stukje erg abrupt afgebroken... nog niet eens een "liefs van" en ik mis de achtervolging door de douane? hahahaha maar ik neem aan dat dat ook door de tablet komt en komt er nog een vervolg.....Maar fijn dat alles goed loopt en ik zie op fb aan de fotoos dat jullie enorm genieten en genoten hebben, hou dat vooral vast !!! We zijn jaloers op jullie!
Liefs mam -
30 Juli 2013 - 17:01
Willemien:
Ik ben op m'n wenken bediend :-) de rest staat er nu ook op, geweldig!! Wat maken jullie toch veel mee, een hele onderneming, élke dag lijkt wel!
Geniet in jullie hangmat van AL die indrukken xxxx
-
30 Juli 2013 - 17:19
Gerrit:
Gaaf om de rest ook nog even te kunnen lezen :)
Alvast van harte gefeliciteerd, Bel! xXx -
30 Juli 2013 - 18:49
Nikki:
Wat een avonturen weer zeg! Geweldig! En spannend lijkt me. Hele fijne verjaardag morgen zusje! En groetjes aan Damaz. Xxxx -
30 Juli 2013 - 20:03
Paula:
hoi Annabel.
op de eerste plaats VAN HARTE GEFELICITEERD MET JE 21ste verjaardag morgen.
Wat een avondturen heb je wwer beleefd ,het is net een spannend boek.
annabel blijf uitkijken en vooral genieten.
xxxPaula -
30 Juli 2013 - 23:45
Edda En Piet:
Hoi Annabel,
Wat een geweldig verslag was dit weer, met open mond gelezen!
Jammer dat het afgelopen was.
We willen je een hele fijne verjaardag wensen en hopen dat het
een gezellige dag voor je wordt.
Geniet ervan!
Lieve groeten van Edda en Piet. -
30 Juli 2013 - 23:48
Jeroen & Janneke:
Wow, wat een avonturen al zeg! Ik ben blij dat jullie de reis overleefd hebben. We hebben zaterdag nog vaak aan jullie gedacht!
Een hele fijne verjaardag!!! -
31 Juli 2013 - 08:20
Paul R.:
Annabel! Van harte met je verjaardag! Wat een verhaal zeg! Tot gauw -
31 Juli 2013 - 10:01
Paulla:
HIEP HIEP HOERA!!!
ANNABEL VANDAAG 21 JAAR.
VAN HARTE GEFELICITEERD.
xx PAULA.
een hele fijne en spannende dag. -
31 Juli 2013 - 20:53
Annabel (Die Andere;)):
Bella,
Wat een mooi verhaal weer, een prima schets voor wat me straks te wachten staat. De manier waarop je het beschrijft maakt het heel makkelijk om een beeld voor mezelf te schetsen, hihi en ik heb er ook om kunnen lachen.
Ik ben blij dat je nog twee schoentjes hebt en ben erg benieuwd naar nog meer verhalen. Uiteraard ben ik niet de enige:p
Nogmaals een fijne verjaardag chick!!!
Dikste knuffel
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley