Prachtig Kaapstad
Blijf op de hoogte en volg Annabel
12 Mei 2013 | Zuid-Afrika, Kaapstad
Lieve mensen,
Ik sta elke keer weer te kijken van hoeveel mensen mijn blog lezen, bedankt daarvoor allemaal! Het is super leuk om te merken dat zoveel mensen toch met interesse mijn verhalen volgen, dan lijkt de afstand toch ietsje kleiner! Terug naar Zuid Afrika, ik heb twee weken om over te vertellen! Vorige week maandag ben ik voor het eerst het Cape Flats nature reserve ingeweest, want onze universiteit heeft geen botanische tuinen, maar een heus nature reserve! Niet zo eentje met leeuwen en olifanten, maar wel een met een belangrijke rol. Als men aan conservatie denkt in Afrika, gaan de gedachten al snel naar neushoorns en andere magnifieke dieren, maar het plantenrijk hier in de west kaap is héél bijzonder, komt nergens anders op de wereld voor én is bedreigd. Veel van deze vegetatie is dan ook in dit natuurreservaat te vinden en het park was werkelijk prachtig. Wel zitten er veel slangen (sorry mam) waar mijn klasgenoot en ik af en toe wel even bang voor waren om die tegen te komen, gezien de vele slangenholen die we onderweg zagen. We hebben helaas geen slangen gezien, maar wel genoten van de rest van het park.
De dinsdag had ik vrij genomen van de uni, want ja, natuurlijk wilde ik de livestream van de inhuldiging zien! Ik merk dat op het moment dat je in het buitenland zit, er toch iets vreemds gebeurd met je vaderlandsliefde.. Waar ik voorheen niks om het koningshuis gaf, heb ik nu met veel interesse en ontroering naar alle gebeurtenissen gekeken.. Het was in ieder geval wel lekker om een dagje helemaal met mijn gedachten bij ons koude kikkerlandje te zijn!
Woensdag ben ik 's avonds met een groep vriendinnen naar een toneelstuk geweest: 'Rainbow Scars'. De titel verraad het al, het ging over de nasleep die de jaren van apartheid nog steeds heeft op de huidige samenleving. Het was een ongelooflijk goed toneelstuk en heeft onwijs veel indruk op me gemaakt. Het ging over een gekleurd meisje, origineel uit de township, die geadopteerd was door een blanke zuid afrikaanse vrouw. Op een gegeven moment komt het meisje weer in contact met haar biologische familie, wat bij haar veel losmaakt over wie ze nou is, blank of zwart.. En hoe haar familie het haar kwalijk neemt dat ze zich als een blanke gedraagt. Zonder dat het te dik erop gelegd werd, was de lading duidelijk merkbaar en het heeft me zeker doen nadenken over hoe mensen verwachten dat alle problemen hier opgelost zijn, maar dat apartheid nog maar zo kort geleden is.
Verder heb ik nog veel aan essays en papers gewerkt en tentamens gemaakt, maar de zaterdag heb ik met Marie een heerlijke wandeling door de bergen gemaakt, beginnend van Rhodes Memorials en daarna lekker uit eten geweest. Afgelopen week lekker rustig m'n laatste inleverwerk afgehandeld (oke nog niet helemaal, maar zo voelt het wel) en woensdag voor het eerst in het ziekenhuis hier geweest. Niet schrikken, met mij niks mis, maar met een vriendin was er iets aan de hand, wat gelukkig wel weer zo ongeveer opgelost is. We gingen naar het groote schuur ziekenhuis, wat zo ongeveer aan het eind van de (lange) straat is. Daar konden we kiezen of we naar een private of governmental hospital wilden. Gelukkig koos ik voor het prive ziekenhuis want wauw wat waren ze daar behulpzaam en vriendelijk! De receptioniste heeft alle dokters afgebeld en kon een afspraak maken voor 2 dagen later, maar ze zou bellen als ze het nóg eerder kon zetten. En we waren de deur nog niet uit of ze belde al dat mijn vriendin de dag erna terecht kon. En de testresultaten van die afspraak kreeg ze de volgende dag al te horen! Ik was toch wel erg onder de indruk!
Vrijdag heb ik, om het schrijven van een paper te omzeilen, lekker chocolade muffins en chocolate chip cookies gebakken! En de dag erna had ik 's middags een verjaardag van iemand die we op onze roadtrip hadden ontmoet. Het was erg gezellig en het eten ook fantastisch! En we waren allemaal erg jaloers op het appartement met uitzicht op zee, lions head en de tafelberg! 's avonds ben ik weer lekker uit eten geweest, al hoefde ik na het heerlijke eten van die middag alleen nog een voorafje! Vervolgens zijn we naar het observatorium gegaan, want je kunt toch niet in Observatory wonen zonder daar ooit geweest te zijn. Het praatje was vreselijk saai, maar daarna mochten we door de telescopen kijken wat het allemaal de moeite waard maakte! Het was in zo'n ronde kamer, zoals je je altijd voorstelt bij zo'n telescoop, met een ladder om bij de telescoop in kwestie te komen. Alleen was die ladder niet nodig, want de vloer kon omhoog! Door de telescoop hebben we saturnus gezien, wat héél erg gaaf was! Buiten hadden ze nog wat andere telescopen staan, waarmee we de zogenaamde 'jewelry box' hebben gezien. Een hele groep van sterren in allerlei kleuren!
Vandaag heb ik weer lekker gesurfd, want hoewel het hier herfst is (en alle zuid afrikanen het al winter noemen) was het 20 graden en heerlijk helder weer! Het surfen gaat steeds beter en wordt daarmee ook steeds leuker! Nu ik Kaapstad bijna (3-4 weken) ga verlaten, ga ik steeds meer beseffen hoe gezegend ik ben dat ik hier mag wonen en studeren! Het is een fantastische stad met alles wat je wenst binnen handbereik! Zee, bergen, goed, lekker en goedkoop eten, een fantastische stad, natuur, cultuur, vriendelijke mensen... in één woord fantastisch! Gelukkig betekent dat niet dat ik Zuid Afrika moet verlaten! Ze zitten hier nog wel even iets langer dan drie maanden met me opgescheept!
Liefs uit Kaapstad!
Ik sta elke keer weer te kijken van hoeveel mensen mijn blog lezen, bedankt daarvoor allemaal! Het is super leuk om te merken dat zoveel mensen toch met interesse mijn verhalen volgen, dan lijkt de afstand toch ietsje kleiner! Terug naar Zuid Afrika, ik heb twee weken om over te vertellen! Vorige week maandag ben ik voor het eerst het Cape Flats nature reserve ingeweest, want onze universiteit heeft geen botanische tuinen, maar een heus nature reserve! Niet zo eentje met leeuwen en olifanten, maar wel een met een belangrijke rol. Als men aan conservatie denkt in Afrika, gaan de gedachten al snel naar neushoorns en andere magnifieke dieren, maar het plantenrijk hier in de west kaap is héél bijzonder, komt nergens anders op de wereld voor én is bedreigd. Veel van deze vegetatie is dan ook in dit natuurreservaat te vinden en het park was werkelijk prachtig. Wel zitten er veel slangen (sorry mam) waar mijn klasgenoot en ik af en toe wel even bang voor waren om die tegen te komen, gezien de vele slangenholen die we onderweg zagen. We hebben helaas geen slangen gezien, maar wel genoten van de rest van het park.
De dinsdag had ik vrij genomen van de uni, want ja, natuurlijk wilde ik de livestream van de inhuldiging zien! Ik merk dat op het moment dat je in het buitenland zit, er toch iets vreemds gebeurd met je vaderlandsliefde.. Waar ik voorheen niks om het koningshuis gaf, heb ik nu met veel interesse en ontroering naar alle gebeurtenissen gekeken.. Het was in ieder geval wel lekker om een dagje helemaal met mijn gedachten bij ons koude kikkerlandje te zijn!
Woensdag ben ik 's avonds met een groep vriendinnen naar een toneelstuk geweest: 'Rainbow Scars'. De titel verraad het al, het ging over de nasleep die de jaren van apartheid nog steeds heeft op de huidige samenleving. Het was een ongelooflijk goed toneelstuk en heeft onwijs veel indruk op me gemaakt. Het ging over een gekleurd meisje, origineel uit de township, die geadopteerd was door een blanke zuid afrikaanse vrouw. Op een gegeven moment komt het meisje weer in contact met haar biologische familie, wat bij haar veel losmaakt over wie ze nou is, blank of zwart.. En hoe haar familie het haar kwalijk neemt dat ze zich als een blanke gedraagt. Zonder dat het te dik erop gelegd werd, was de lading duidelijk merkbaar en het heeft me zeker doen nadenken over hoe mensen verwachten dat alle problemen hier opgelost zijn, maar dat apartheid nog maar zo kort geleden is.
Verder heb ik nog veel aan essays en papers gewerkt en tentamens gemaakt, maar de zaterdag heb ik met Marie een heerlijke wandeling door de bergen gemaakt, beginnend van Rhodes Memorials en daarna lekker uit eten geweest. Afgelopen week lekker rustig m'n laatste inleverwerk afgehandeld (oke nog niet helemaal, maar zo voelt het wel) en woensdag voor het eerst in het ziekenhuis hier geweest. Niet schrikken, met mij niks mis, maar met een vriendin was er iets aan de hand, wat gelukkig wel weer zo ongeveer opgelost is. We gingen naar het groote schuur ziekenhuis, wat zo ongeveer aan het eind van de (lange) straat is. Daar konden we kiezen of we naar een private of governmental hospital wilden. Gelukkig koos ik voor het prive ziekenhuis want wauw wat waren ze daar behulpzaam en vriendelijk! De receptioniste heeft alle dokters afgebeld en kon een afspraak maken voor 2 dagen later, maar ze zou bellen als ze het nóg eerder kon zetten. En we waren de deur nog niet uit of ze belde al dat mijn vriendin de dag erna terecht kon. En de testresultaten van die afspraak kreeg ze de volgende dag al te horen! Ik was toch wel erg onder de indruk!
Vrijdag heb ik, om het schrijven van een paper te omzeilen, lekker chocolade muffins en chocolate chip cookies gebakken! En de dag erna had ik 's middags een verjaardag van iemand die we op onze roadtrip hadden ontmoet. Het was erg gezellig en het eten ook fantastisch! En we waren allemaal erg jaloers op het appartement met uitzicht op zee, lions head en de tafelberg! 's avonds ben ik weer lekker uit eten geweest, al hoefde ik na het heerlijke eten van die middag alleen nog een voorafje! Vervolgens zijn we naar het observatorium gegaan, want je kunt toch niet in Observatory wonen zonder daar ooit geweest te zijn. Het praatje was vreselijk saai, maar daarna mochten we door de telescopen kijken wat het allemaal de moeite waard maakte! Het was in zo'n ronde kamer, zoals je je altijd voorstelt bij zo'n telescoop, met een ladder om bij de telescoop in kwestie te komen. Alleen was die ladder niet nodig, want de vloer kon omhoog! Door de telescoop hebben we saturnus gezien, wat héél erg gaaf was! Buiten hadden ze nog wat andere telescopen staan, waarmee we de zogenaamde 'jewelry box' hebben gezien. Een hele groep van sterren in allerlei kleuren!
Vandaag heb ik weer lekker gesurfd, want hoewel het hier herfst is (en alle zuid afrikanen het al winter noemen) was het 20 graden en heerlijk helder weer! Het surfen gaat steeds beter en wordt daarmee ook steeds leuker! Nu ik Kaapstad bijna (3-4 weken) ga verlaten, ga ik steeds meer beseffen hoe gezegend ik ben dat ik hier mag wonen en studeren! Het is een fantastische stad met alles wat je wenst binnen handbereik! Zee, bergen, goed, lekker en goedkoop eten, een fantastische stad, natuur, cultuur, vriendelijke mensen... in één woord fantastisch! Gelukkig betekent dat niet dat ik Zuid Afrika moet verlaten! Ze zitten hier nog wel even iets langer dan drie maanden met me opgescheept!
Liefs uit Kaapstad!
-
12 Mei 2013 - 20:26
Gerrit:
Je verslagen zijn ook altijd boeiend om te lezen. Het zijn hele verhalen, maar op deze manier lijkt voor ons denk ik ook de afstand een stukje kleiner. Facebook met hier en daar wat updates en foto's zorgen dan voor een redelijk compleet verhaal en ik vind het top dat je er telkens weer de moeite voor wilt nemen om het bij te houden.
xXx -
12 Mei 2013 - 20:35
Willemien:
Ik sta steeds weer te kijken van je schrijfkunst Bel ! héérlijk :-) het is net of ik er zelf nog ben. En wat gaat het dan snel hè, en als je bijna weg moet besef je weer hoe geweldig het is. Hou straks ook een dagboek hè!, want ook wij zijn verslingerd geraakt aan Zuid Afrika en héél benieuwd hoe de landen eromheen zijn.
Véél succes met het studeren voor je examens, en gelukkig hoef ik niet te zeggen dat je ook léuke dingen moet doen ;-) Geniet er van!!!
Liefs mam
-
12 Mei 2013 - 22:21
Paula:
hallo annabel.
gelukkig weer een reisverslag,wat heerlijk.
wat jij allemaal ziet en meemaakt ,kan jij voorlopig 80 jaar vooruit aan herinneringen.
ik vind het geweldig om te lezen.
annabel blijf genieten en schrijven
toi toi Paula -
13 Mei 2013 - 09:56
Nikki:
Het is ontzettend leuk om je verslagen te lezen!
Zo weet ik toch een beetje wat je bezig houdt en lijk je niet zo ver weg :-)
Wat vliegt de tijd!
Nog maar een paar weekjes en je gaat reizen!
Ik ben zo benieuwd wat je tijdens deze reis allemaal gaat meemaken....
Snel weer eens skypen?
Isa wil namelijk regelmatig tante Bel bellen ;-)
Dikke kus! -
16 Mei 2013 - 23:34
Leo:
Wederom leuk te lezen wat je allemaal meemaakt!! Intrigerend te merken hoe opeens de troonswisseling iets met je doet en hoe je aan het denken gezet wordt m.b.t. Apartheid. Wees je bewust van de unieke tijd die je nu meemaakt. Wat een verrijking!! -
17 Mei 2013 - 21:40
Betty Jonker:
Wat kun je heerlijk vertellen over alles wat je meemaakt.
Met heel veel plezier lees ik jouw reisverslagen.
Groetjes Betty van Twentietoe
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
