Back to reality

Lieve mensen,

Afgelopen week was voor mij weer even behoorlijk afkicken. Na een geweldige week vakantie, en een weekje samen met mijn ouders in Kaapstad doorbrengen, wat erg relaxed was, begon het allemaal toch weer echt. Je staat er weer alleen voor en het schoolwerk moet ook weer gedaan worden! Gelukkig hadden we maandag nog vrij en ben ik met Marie wezen shoppen. Heb een boek gekocht, want ik had nog steeds geen internet, mijn kamer was opgeruimd en mijn schoolwerk gedaan! De herfst is hier trouwens ook toch echt begonnen nu. We hebben nu dagen dat het regent of gewoon de hele dag bewolkt is. De wind is gelukkig al wel een stuk minder en we hebben nog genoeg dagen dat het ongeveer 24 graden is!
Woensdag zijn we naar een jazzfestival in de stad geweest, op greenmarket square. Het was tof om iedereen weer te zien, want op de uni zien we elkaar eigenlijk bijna nooit. We hebben genoten van de muziek en van de mensen daar, er waren amper toeristen dus dat was eigenlijk wel lekker! Gisteren hebben we gesurft in Muizenberg! Het staat daar bekend om zijn vele haaien, maar het alarm is gelukkig geen een keer afgegaan! Het surfen daar was echt geweldig! Voor het eerst ben ik helemaal naar achteren gepeddeld om daar de golven te nemen. Oftewel de echte, nog ongebroken (naar mijn idee) hoge golven (toch wel 1,5 meter schat ik?)! Als je eenmaal een golf hebt ga je zo snel, het was echt onwijs tof! Het is ook een hele workout! Je moet continu peddelen en als je een goede golf moet pakken moet je ook heel hard peddelen! Het lastigste was nog telkens terug naar achteren komen, de golven slaan op je neer en je tolt letterlijk rond onder water. Gelukkig kwamen we er na een tijdje achter dat je eigenlijk gewoon even onder de golf door moest zwemmen en dat het dan niet zo'n big deal is, maar dat heeft wel een paar klappen van een surfboard opgeleverd! Gelukkig was het eerste wat we tijdens de lessen leerden hoe je je hoofd moet beschermen! Maar het is wel echt ongelofelijk tof om te surfen en we maken al plannen om volgende week weer te gaan! Vandaag ben ik met Lisa, Sara en Tiia naar een markt in Greenpoint gegaan. Het was een organische markt en het was geadverteerd als een super groot, tof, geweldig markt iets, maar dat viel even tegen! Het was erg klein! Het was wel leuk om even rond te kijken maar we waren na 20 minuten eigenlijk wel weer klaar. We besloten maar naar een andere markt te gaan, een eco en lifestyle market, vlakbij de Company Gardens. Na een fijne wandeling door de gardens kwamen we op de plek waar de markt zou moeten zijn.... NIETS! bleek dat het om voor ons onbekende redenen vandaag niet doorging. Hmm naja, toen bedachten we maar naar de food company te gaan, om daar eten te halen om te picknicken in de gardens.. Gesloten... Uiteindelijk hebben we maar lekker gelunched op longstreet haha, wat gelukkig ook erg lekker was!

Ik dacht dat het misschien wel leuk zou zijn als ik iets over de universiteit vertel waar ik nu naartoe ga, the University of the Western Cape. Het is de universiteit met het laagste collegegeld van alle universiteiten in Zuid-Afrika, dus heel toegankelijk voor arme mensen. De uni ziet er van buiten erg tof uit, meer zoals je je een universiteit voorstelt en het is ook meer één campus met daaromheen een autoweg en parkeerplaatsen (iedereen gaat hier met de auto naar school). Van binnen is het allemaal wat minder mooi, heel gedateerd. De campus is wel heel netjes en schoon en er is heel veel groen overal. De bibliotheek is absoluut niet stil, dus leren daar zit er niet in en er zijn ook amper computers beschikbaar, in Utrecht kunnen we daar nog wel eens over klagen, maar hier is het veel erger haha. De studenten zijn hier trouwens over het algemeen black en coloured en je ziet maar een paar blanken, ik word af en toe dan ook echt aangestaard.

Eerder had ik het al over het lage collegegeld, dit resulteert wel in een probleem voor de uni, veel studenten hebben geen geld en leven hier van water en suiker en slapen stiekem ergens op de campus. Dit komt doordat ze wel geld krijgen om te studeren, maar niet om van te leven. Het is zo raar dat dit nu zo dichtbij gebeurt. Je hoort altijd wel van armoede en je weet ook dat het in de townships heel armoedig is, maar op een of andere manier is dat allemaal toch buiten je leefomgeving heb je het idee en kies je er vaak toch voor om het te vergeten. Maar nu is het zo dichtbij op je eigen universiteit dat het je toch echt aan het denken zet. Dat is wel een hele indrukwekkende ervaring.

Misschien lijkt het nu dat ik mijn universiteit maar niks vind, maar dat is absoluut niet waar hoor! In het begin moest ik heel erg wennen aan het systeem daar en irriteerde me er ook aan, maar ik heb me er ondertussen bij neergelegd en ik geniet van het verkrijgen van al die eigenschappen die ik Nederland niet zou krijgen. Flexibiliteit, geduld, meer praktisch denken, meer discipline etc. Het motto hier is écht Hakuna Matata, maak je geen zorgen, alles komt wel goed. Lijkt misschien in tegenspraak met het leren van discipline, maar dat komt omdat ik hier heel veel werk moet doen wat er in mijn ogen niet toe doet en daar moet ik me dan toch echt toe aanzetten. De mensen hier zijn heel vriendelijk en stiekem heel erg geinteresseert in mij en mijn cultuur, al vragen ze nooit zoveel. Ik ben heel blij dat ik voor deze universiteit heb gekozen (studenten vragen me vaak waarom ik niet naar Stellenbosch ga, want die universiteit is veel beter en blank) maar ik vind het juist geweldig om dit van dichtbij mee te maken, al ben ik blij dat ik er maar voor een half jaar zit, want het schoolsysteem in Nederland past toch veel beter bij me.

Hopelijk heb ik een beetje een beeld geschetst van mijn universiteit, ik zal ook wat foto's uploaden. Het is een indrukwekkende universiteit met een heel eigen verhaal! Een hele fijne week daar, ik hoorde dat het zonnetje eindelijk doorgebroken is, geniet ervan!

Liefs,
Annabel